سه ماه اول

پاپ اسمیر یا نمونه برداری از سلول های دهانه رحم، یک آزمایش معمول است که اصولاً در اولین جلسه معاینات دوران بارداری برای تشخیص عفونت های مقاربتی (STI) انجام می‌شود. همه‌ ما خانم‌های باردار باید این آزمایش را انجام دهیم چرا که در صورت وجود STI و عدم تشخیص و درمان به موقع آن، ممکن است سلامت فسقلی ما به خطر بیافتد و به عفونت چشمی یا ذات الریه دچار شود.

در سه ماهه اول باید خودمان را برای انجام چندین آزمایش خون آماده کنیم. البته در صورتی که بارداری پرخطری داشته باشیم احتمالاً تعداد این آزمایش‌ها بیشتر می‌شود. بعضی از مهم‌ترین عواملی که طی آزمایش‌های خون بررسی می‌شوند عبارتند از:

• کم خونی و تعداد گلبول‌های قرمز خون
• هپاتیت B ، سفلیس و HIV
• مصونیت در برابر سرخچه و آبله مرغان
• کمبود ویتامین D
• هورمون hCG

معمولاً می‌توانیم از هفته ششم بارداری به بعد با صلاحدید پزشک‌مان به انجام سونوگرافی بپردازیم. در سونوگرافی که در اواخر هفته ششم بارداری انجام می‌دهیم، می‌توانیم برای اولین بار صدای ضربان قلب فسقلی خود را بشنویم. پزشک ما با اندازه‌گیری جنین می‌تواند تاریخ به دنیا آمدن فسقلی ما را پیش بینی کند و مهم‌تر از آن به ما بگوید چند جنین دوست داشتنی در حال رشد کردن در بدن ما هست. همچنین با انجام سونوگرافی به موقع، حاملگی خارج از رحم بررسی شده و تحت کنترل قرار می‌گیرد.

نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS) یک آزمایش تشخیصی است که می‌توان آن را بین هفته‌های دهم تا سیزدهم بارداری انجام داد. این آزمایش برای تشخیص ترکیب ژنتیکی جنین کوچک ما و بررسی اختلالاتی مانند سندروم داون، تریزومی ۱۳ و تریزومی ۱۸ انجام می‌شود. در نمونه برداری از پرزهای جفتی، یک نمونه بافت کوچک پرزهای جفتی از محل اتصال جفت به دیواره رحم توسط سوزن یا لوله برداشته شده و مورد آزمایش قرار می‌گیرد.

آزمایش DNA بدون سلول یک نوع آزمایش خون پیچیده است که از هفته دهم بارداری به بعد قابل انجام است. در این آزمایش، DNA جنین در جریان خون ما بررسی می‌شود تا مطمئن شویم که فسقلی ما در معرض ابتلا به اختلالات کروموزومی مثل سندروم داون، تریزومی ۱۳ و تریزومی ۱۸ قرار ندارد. این آزمایش معمولاً برای خانم‌هایی که بارداری پرخطری دارند یا صاحب کودک دیگری با اختلال کروموزومی هستند، تجویز می‌شود.