نشانه ها و تغییرات فیزیکی مادر
در سه ماهه دوم، همزمان با کمرنگ شدن نشانههای اولیه و بالا رفتن سطح هورمونهای بارداری، تغییرات جدیدی در بدن ما به وجود میآید تا با زبان بیزبانی به ما بگوید یک قدم به دیدن فسقلی عزیزمان نزدیکتر شدهایم. بدن ما در دوران بارداری گردش خون بالاتری را تجربه میکند که گاهی اوقات باعث التهاب در بینی یا خون دماغ میشود. همچنین با گذشت بیش از یک سوم از دوران بارداری، احساس میکنیم پاهایمان پف کرده یا عضلاتش دچار گرفتگی شده، همهی این نشانهها همراه با سرگیجه و درد زیر شکم یا حتی فراموشکاری کاملاً طبیعی است و برای همه ما اتفاق میافتد، مهم این است که با فعالیت و ورزش بدن خود و فسقلیمان را سالم نگهداریم.
تغییرات روحی مادر
مراقبت های پزشکی و آزمایشات
AFP پروتئینی است که توسط کبد جنین ما تولید میشود. این پروتئین از جفت عبور کرده و وارد خون مادر میشود. با انجام آزمایش AFP یا آلفافیتوپروتئین میزان AFP خون ما اندازهگیری میشود. گاهی اوقات به این دلیل که دوقلو باردار هستیم میزان بیشتری از این پروتئين را در خونمان خواهیم داشت. اما سطح غیر طبیعی AFP خون میتواند نشانهای برای وجود اختلالات کروموزومی یا مشکلات دیگری در فسقلی ما باشد.
سونوگرافی سه ماهه دوم برای بررسی سلامت اندامهای مختلف بدن فسقلی ما انجام میشود. اندازه طول دهانه رحم، آناتومی بدن جنین، میزان مایع آمنیوتیک (مایعی که در اطراف جنین قرار دارد)، رفتار، فعالیتها و رشد جنین کوچک ما از جمله مواردی است که در این مرحله مورد بررسی قرار میگیرد. همچنین تعداد فسقلیهای داخل شکم ما و تاریخ زایمانمان که در سونوگرافی قبلی گفته شده بود، مجددا چک و تایید میشود.
غربالگری گلوکز، آزمایشی برای تشخیص دیابت حاملگی (نوعی دیابت کوتاه مدت) است. دیابت حاملگی ممکن است برای برخی از ما مادران باردار اتفاق بیافتد اما تا زمانی که به موقع تحت درمان قرار بگیریم به سلامت فسقلی ما آسیبی نمیرساند. تعیین سطح گلوکز خون معمولاً در هفته های ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام میشود، اما اگر احتمال بروز این بیماری در ما بیشتر باشد باید زودتر از معمول برای انجام این تست اقدام کنیم.
در تست آمینوسنتز، نمونهای از مایع آمینوتیک که اطراف جنین را پوشانده و از او محافظت میکند، مورد آزمایش قرار میگیرد تا مواردی همچون اختلالات کروموزومی، مشکلات ژنتیکی و نقصهای لوله عصبی(مثل اسپینا بیفیدا) بررسی شود. آزمایش آمینوسنتز معمولاً بین هفته ۱۵ تا ۲۰ بارداری برای مادرانی که جنین کوچک آنها در معرض خطر ابتلا به ناهنجاریهای کرومزومی قرار دارد، تجویز میشود.
کوردوسنتز یا نمونهگیری از خون بند ناف یک آزمایش سریع است که معمولاً پس از هفته ۱۸ بارداری انجام میشود. در این آزمایش، خون جنین کوچک ما مستقیماً از طریق بند ناف گرفته شده و برای تشخیص اختلالات مختلف بررسی میشود. این آزمایش به اندازهی سایر آزمایشهای تشخیصی (مثل آمنیوسنتز و نمونهبرداری از پرزهای جفتی) متداول نیست و تنها در صورتی که نتایج حاصل از آزمایشات یاد شده قطعی نباشد، مورد استفاده قرار میگیرد.
آزمایش مارکر چندگانه (Multiple Marker Test) یک آزمایش خون است که بین هفتههای ۱۵ تا ۲۰ بارداری برای بررسی نقص لوله عصبی (مانند اسپینا بیفیدا) و اختلالات کروموزومی (مانند سندرم داون و تریزومی ۱۸) در فسقلی ما انجام میشود. پزشکان برای این که نتایج دقیقتر و مطمئنتری داشته باشند، اطلاعات این آزمایش را با نتایج غربالگری سه ماهه اول ترکیب میکنند یا به عبارت دیگر یک آزمایش غربالگری یکپارچه انجام میدهند.